Op een van mijn eerdere berichten kreeg ik de vraag waarom wij ervoor hebben gekozen onze meisjes in een klas te doen. Houd je vast ....
Tijdens de zwangerschap dachten we al na over hoe we het zouden doen als de meisjes geboren zouden worden. Uitgangspunt was en is om ze zoveel mogelijk indivueel te benaderen. Dat betekende in ieder geval niet hetzelfde kleden, apart met hen dingen ondernemen of met een van hen en Nathan. Het kinderdagverblijf had maar één groep maar als dat niet zo was geweest hadden we ze ook samen gelaten, denk ik. Al was het alleen maar uit praktische overwegingen. Toen we ze naar de peuterspeelzaal gingen kozen we voor samen. Het ging heel goed samen, ze hadden eigen vriendjes en zaten elkaar niet in de weg: er was geen concurrentiestrijd en niet een die de baas speelde over de ander. In al die tijd hadden we daar steeds gesprekken over met de leiding en liet ik zelfs observatieformulieren invullen die ik van tweelingdeskundige Suzanne Lagerweij had gekregen. De school die we voor boevemans kozen hanteerde als regel dat kinderen uit een gezin niet bij elkaar in de klas mogen. Ook al wist ik toen nog niet wat ik voor de meisjes wilde, ik ging in gesprek met school, overlaadde hen met wetenschappelijke artikelen en slaagde uiteindelijk in mijn missie namelijk dat een keuze over samen of apart in overleg met ouders moet worden genomen. Uiteindelijk kozen we voor samen. Ik denk dat een gesprek met Suzanne uiteindelijk de doorslag gaf: waarom zou je ze niet het voordeel geven van het tweeling zijn ... altijd een vertrouwde ander in de buurt.
Het eerste jaar op school ging prima: ze maakten eigen vriendjes, gingen uit spelen zonder elkaar, werden apart voor kinderfeestjes uitgenodig en ook de juf zag geen bezwaar. Bij het laatste 10 minuten gesprek, kregen we opeens een ander geluid. Volgens, de nieuwe juf, hangen ze erg aan elkaar en sluiten ze andere kinderen buiten. Ik heb gezegd dat me dat verbaasd. We spraken af dat er door de intern begeleider observaties worden gedaan, want als het zo is dan is het nieuw en dan wil ik ook weten hoe dat komt.
To be continued dus ....
Maar ik merk dat ik er wel moeite mee heb.
Kijk bij Annemieke, Mamamia en Marit, Félicie, Corine en Simone voor meer tweeling-avonturen.
Bedankt voor alle mooie en uitgebreide reacties!
Wat vervelend dat ze zich volgens de nieuwe juf anders gedragen in de klas. Hopelijk valt het mee. Ik denk dat als ik een 2ling zou hebben, ik ze ook in dezelfde klas zou willen hebben. Mijn dochters van 2 en 3 zitten nu samen in een peuterklas en dat gaat prima! Over een maand gaat de oudste naar de kleuters en ik ben zo benieuwd hoe het dan zal gaan. Ze vinden het zo fijn om elkaar te hebben tussen alle anderen kinderen.
BeantwoordenVerwijderenJa, toch ook die veiligheid van de ander hè.
VerwijderenBen heel benieuwd hoe het verder gaat voor je meiden...
BeantwoordenVerwijderenIk ook, weet jij al wat je straks gaat doen?
VerwijderenWat interessant om te lezen.. wij kunnen ons er niets bij voorstellen om de meisjes apart in een klas te zetten. Ze zijn zo hecht en inderdaad, mooi verwoord, waarom zou je ze het voordeel niet geven van samen sterk zijn? Ik ben wel heel benieuwd hoe het nu verder gaat met jouw meisjes. Op zijn minst opvallend dat een nieuwe juf de situatie heel anders bekijkt ;( wijsheid gewenst!
BeantwoordenVerwijderenTanx!
VerwijderenMmmm....dit zet me aan het denken. Ik ben zelf een juf, heb nu wel een deel van een tweeling in de klas (2-ei-ig) Het is totaal een ander jongentje, wat nog een broertje bij ons op school heeft. Hij is minder verweven met zijn tweelingbroer dan ik dacht. Jouw benadering vind ik ook interessant. Ik ben benieuwd hoe het verder ontwikkeld. Succes! En blijf bij je eigen gevoel, dat is het beste!
BeantwoordenVerwijderenHi Kris, het is voor een deel gevoel mar ook voor een deel gebaseerd op onderzoeken. Met name eeneiige tweelingen kunnen last krijgen van een vroege scheiding. Niet als het om resultaten gaat maar wel als het om welbevinden (om dat woord maar eens te gebruiken) gaat. Ik ben ook heel benieuwd.
VerwijderenIk vind dat het altijd lastig blijft, waar doe je goed aan? Wij hebben er bewust voor gekozen de meisjes op school 'uit elkaar te halen' zie mijn blog van vorige week maar toch.......
BeantwoordenVerwijderenBij ons op school is het beleid uit elkaar maar als ouders anders willen is dit bespreekbaar en wordt het ook gedaan. Voor nu lijkt uit elkaar bij ons het beste, Eva bloeit dan meer op en Hannah leert dat de wereld ook doordraait zonder dat haar zusje altijd in de buurt is en met buitenspelen en in de pauze zien ze elkaar toch nog.
Maar mocht in de toekomst blijken dat het toch niet goed uitpakt zal ik zeker de gelegenheid nemen om te gaan praten op school!
Ben erg benieuwd hoe het bij jouw meiden na observatie uit gaat pakken!
Simone
Mijn stelling is ook dat alle tweelingouders die keuze heel overwogen maken en heel goed kunnen inschatten wat goed is voor hun kinderen. Vandaar dat ik tegen dat standaard beleid ben. Als ze eenmaal op school zitten dan kun je natuurlijk zien hoe het gaat maar vantevoren moet je op je gevoel afgaan.
VerwijderenHet is en blijft moeilijk Effie (ook hoe een leerkracht er tegenaan kijkt, dat is namelijk ook persoonlijk)! Ook wij worstelen hiermee. Je weet dat wij na de kerstvakantie de meiden weer samen in een klas hebben. De ruimte die we ze 2,5 jaar daarvoor hebben gegeven in aparte klassen bleek niet te zijn wat ze het liefste wilden. Ondanks dat ze weer 'samen' zijn denk ik dat ze ieder hun eigen koers volgen. Ze zitten in aparte groepjes, hebben verschillende maatjes (om mee samen te werken) maar delen dezelfde vriendinnen. Het lijkt er niet op dat ze elkaar in de weg zitten. Natuurlijk kan dat nog veranderen, maar dat zien we dan wel weer. Daar moeten we (wij en school) dan, met een beetje creativiteit, toch ook mee om kunnen gaan!
BeantwoordenVerwijderenVolg je hart!
Ja, ik heb het gelezen. Hier gaan ze ook erg hun eigen gang in de klas. En omdat ze op een Dalton school zitten kan er ook nog gestuurd worden door de leerkracht. Maar onze meiden kiezen bijvoorbeeld nooit hetzelfde werkje 's ochtends.
VerwijderenSnap helemaal dat je ze liever bij elkaar hebt! Onze meiden zijn geen tweeling, maar desalniettemin erg aan elkaar gehecht (ze slapen ook samen op één kamer). De jongste gaat sinds kort naar school en mocht niet bij haar zus in de klas (schoolbeleid), maar ik blijf steeds denken: zaten ze maar bij elkaar, dat zou zoveel prettiger zijn voor allebei! De jongste zou zich veilig voelen, en de oudste zou niet hoeven huilen als ze haar zusje in een vreemde klas achterlaat....
BeantwoordenVerwijderenVeel succes met je meiden, ben benieuwd hoe het verder verloopt!
Ik snap het. En bij jullie zou het maar voor even zijn toch?! Misschien zijn we met zijn allen wat doorgeschoten in individualistisch denken ...
VerwijderenIk denk dus ook dat ze sterker staan en dat dat vertrouwen geeft. Ik ben niet zo bang dat ze teveel aan elkaar (gaan) hangen. Daarvoor zijn ze te verschillend!
BeantwoordenVerwijderenOnze jongens, twee-eiig, zijn al vanaf de geboorte samen. Samen op het KDV, psz, samen op één kamer en nu ook samen in de klas. Wij hadden het voordeel dat we geen keuze hoefden te maken omdat er gewoonweg geen mogelijkheid was om ze apart te doen. En mochten we de keus wel hebben dan hielden we ze bij elkaar. Want waarom mogen hartsvriendinnen wel bij elkaar in de klas zitten en broertjes en/of zusjes niet?
BeantwoordenVerwijderenToen ik zelf nog in het onderwijs (vmbo) werkte had ik een één-eiige tweeling in de klas die heel erg klitte én ook nog heel erg op elkaar leken. Dát vond ik wel erg lastig. Tuurlijk probeerde ik de verschillen te ontdekken maar als je de leerlingen maar 1x per week lesgeeft blijft het lastig om de verschillen de onthouden. De klasgenoten bemoeide zich weinig met deze meiden omdat ze heel (te?) veel bij elkaar waren, hun eigen grapjes hadden en geen anderen nodig leken te hebben. Zij stonden wel vrij alleen in de klas.
Ik ben benieuwd wat school straks wil met jullie meiden. Moeilijk en niet leuk als school ineens twijfelt terwijl jullie zelf blij zijn met deze keuze