Nog eentje uit de oude doos, omdat het zo heerlijk is om naar die oude foto's te kijken. Voor mij dan toch ...
dinsdag 22 mei 2012
Dinsdag twinsdag
Regelmatig vragen mensen mij hoe ik ze toch uit elkaar houd, mijn twee dochters. Ik weet dat nooit zo goed wat ik moet zeggen. Of eigenlijk wel: het zijn mijn kinderen, natuurlijk kan ik ze uit elkaar houden. Sterker nog ik vind ze heel verschillend. Één van die verschillen is de manier waarop ze lachen: de één hartverwarmend breeduit en de andere innemend ingetogen, verlegen bijna. Samen hebben ze trouwens regelmatig de slappe lach, heerlijk natuurlijk maar soms is het niet handig: als ze naar school moeten en eigenlijk moeten eten, als ze in bed liggen en eigenlijk moeten slapen, herkenbaar?
Those smiles are priceless!
BeantwoordenVerwijderenWhat picture is so pretty!
De slappe lach hebben de jongens niet zo vaak maar wel dat vaak aan een half woord genoeg hebben en dan samen heerlijk kunnen lachen.
BeantwoordenVerwijderenLieve foto!
Wat blijven die foto's uit de oude doos toch leuk!
BeantwoordenVerwijderenDe slappe lach hebben ze hier (nog) niet zo vaak wel samen gekke liedjes zingen, de een begint en de ander valt feilloos in met woorden waarvan wij denken huh??
Die slappe lach is heerlijk he? Hier hebben ze ook grote lol om allerlei rare woorden die zij kennelijk wel begrijpen maar ik niet. Of achter elkaar aanrennen en heel hard schateren. En net als bij jou Effie, mijn ene meisje schatert echt, de ander heeft een heel meisjesachtige lach. Net zoals de een een hele hoge stem heeft en de ander 'nee, dank je' bromt.
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijke foto! Om blij van te worden...
Ik moet toch eerlijk toegeven dat ik mijn meiden ook nog wel eens door elkaar haal ( nu dik 3) vooral als ze de kleren van de ander aandoen en in bad is het gewoon drama. Zo erg dat ik ze niet bij naam noem maar alleen "meisje"zeg...
BeantwoordenVerwijderenDie slappe lach is ook heel herkenbaar en volgens mij echt een meidending. Hun broertje doet eigenlijk niet mee aan die "onzin" die speelt liever voor spook...
Leuke blog heb je trouwens!
Groetjes Ingeborg